Zmiany jakie zaszły po 1989 wymogły stworzenie od podstaw nowych form organizacji bankowości spółdzielczej. Przygotowania do zmian polegały na nawiązaniu kontaktów z bankami spółdzielczymi oraz opracowaniu statutu Związku Rewizyjnego, który miał zająć się koordynowaniem współpracy między bankami.
Zebranie organizacyjne Związku Rewizyjnego odbyło się 23 kwietnia 1992 r w Warszawie, w którym wzięło udział 21 przedstawicieli banków spółdzielczych. Na zebraniu przyjęto cele związku, które między innymi zakładały: reprezentowanie interesów zrzeszonych banków wobec organów władzy i administracji państwowej, NBP; tworzenie i opracowywanie aktów prawnych odnoszących się do zrzeszonych banków spółdzielczych oraz prowadzenia działalności instruktażowej i doradczej; organizowanie dla potrzeb banków spółdzielczych działalności edukacyjnej i wydawniczej; popularyzowanie dorobku historycznego polskiej spółdzielczości bankowej oraz wykonywanie innych zadań wynikających z potrzeb zrzeszonych banków spółdzielczych. Tak uchwalony statut został zarejestrowany w Sądzie Rejonowym dla m. St. Warszawy w dniu 2 czerwca 1992..
Kolejne Zjazdy dokonywały modyfikacji w statucie wraz ze zmieniającymi się przepisami dotyczącymi działalności spółdzielni oraz w celu dokładnego określenia zakresu działania Związku. Określono m.in. sposób organizacji oraz sposób pracy organów Związku.
Ostatecznie ustalono jako najważniejsze zadania dla Związku: integracja organizacji zrzeszających banki spółdzielcze; rozwijanie współpracy z krajową Radą Spółdzielczą, Związkiem Banków Polskich, NBP, Głównym Inspektoratem Nadzoru Bankowego i Bankowym Funduszem Gwarancyjnym; nawiązywanie współpracy ze związkami rewizyjnymi zrzeszającymi banki spółdzielcze w krajach UE; weryfikacji sprawozdań finansowych zrzeszonych banków. Z czasem zmieniono nazwę związku na Związek Rewizyjny Banków Spółdzielczych im. Franciszka Stefczyka.
